ฮังกาเรียนแรพโซดีหมายเลข 2
ฮังกาเรียนแรพโซดีหมายเลข 2

ฮังกาเรียนแรพโซดีหมายเลข 2

ฮังกาเรียนแรปโซดีหมายเลข 2 ในบันไดเสียง ซี-ชาร์ป ไมเนอร์ (อังกฤษ: Hungarian Rhapsody No. 2, S.244/2code: en is deprecated ) ผลงานการประพันธ์ของฟรันทซ์ ลิสท์ในปี ค.ศ. 1847 สำหรับการบรรเลงเดี่ยวเปียโน เป็นผลงานชิ้นที่สองจากทั้งหมด 19 ชิ้นในชุดฮังกาเรียนแรปโซดีที่ลิสท์แต่งขึ้นในช่วงปี 1846-1853 และปี 1882 กับ 1885 โดยเป็นผลงานชิ้นที่มีชื่อเสียงที่สุด จากเทคนิคและความยากในการเล่น เนื่องจากมีการปรับเปลี่ยนจังหวะและคีย์สลับไปมาทั้งเพลง และมีช่วงที่เปิดโอกาสให้ผู้เล่นอิมโพรไวส์ลิสท์แต่งแรปโซดีชิ้นนี้เสร็จในปี ค.ศ. 1847 และอุทิศให้กับเคาท์ลาซโล แตแลกีที่ 3 (Count László Teleki IV de Szék; 1811 – 1861) ลิสท์ได้รับอิทธิพลมาจากเพลงพื้นเมืองฮังการีที่เขาฟังมาตั้งแต่เด็ก และตีพิมพ์โน้ตดนตรีสำหรับเดี่ยวเปียโนจำหน่ายในปี ค.ศ. 1851 ซึ่งประสบความสำเร็จจนลิสท์ต้องเรียงเรียงสำหรับบรรเลงด้วยวงออร์เคสตรา ต่อมาลิสท์ได้จัดพิมพ์โน้ตดนตรีฉบับบรรเลงดูเอตเปียโน จำหน่ายในปี ค.ศ. 1874 แรปโซดีชิ้นนี้ แบ่งโครงสร้างออกเป็นสองส่วนฮังกาเรียนแรปโซดีหมายเลข 2 ปรากฏอยู่ในวัฒนธรรมสมัยนิยมจากการเป็นเพลงประกอบภาพยนตร์แอนิเมชันของดิสนีย์, วอร์เนอร์บราเธอร์ส,ยูนิเวอร์แซลสตูดิโอส์ และ MGM หลายเรื่องมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1929 เป็นการบรรเลงโดยมิกกี เมาส์ใน The Opry House (1929) [1], บักส์ บันนีใน Rhapsody Rabbit (1946), วูดดี วูดเพ็กเกอร์ใน Convict Concerto (1954) , ทอมกับเจอร์รี่ ใน The Cat Concerto และยังปรากฏในแอนิเมชันอีกหลายเรื่อง เช่น Rhapsody in Rivets (1941) [2] และ Who Framed Roger Rabbit (1988)ผลงานบันทึกเสียงครั้งที่ได้รับความนิยม เป็นการบรรเลงโดยวลาดิมีร์ โฮโรวิตซ์ ในปี ค.ศ. 1953 [3]